Το παρόν βασίζεται σε πραγματικά γεγονότα και είναι δεδομένο ότι αποτελεί καθημερινότητα.
Δεν πρόκειται ποτέ να κατανοήσεις την πραγματικότητα για το θέμα, αν δεν βρεθείς αυτόπτης μάρτυρας, είτε ως ασθενής, είτε ως συνοδός ενός επείγοντος περιστατικού.
Παίρνοντας ως δεδομένο ότι ο μέσος πολίτης στην καλύτερη περίπτωση καταφέρνει οριακά να συντηρεί τον εαυτό του ή και την οικογένειά του, προσθέτουμε στη συνάρτηση και την αύξηση της τιμής της βενζίνης, δύσκολα βρίσκεται σε θέση να καλύψει έκτακτα έξοδα, ιδίως αν βρίσκεται μακριά από τα μεγάλα αστικά κέντρα.
Τι θα κάνεις λοιπόν, αν ο άνθρωπος δίπλα σου διαγιγνώσκεται με κάτι που χρήζει άμεσης ιατρικής παρακολούθησης για την αποφυγή ενδεχόμενου θανάτου του;
"Θα καλέσεις το ΕΚΑΒ" θα πει ο οποιοσδήποτε σχεδόν. Και όντως αυτό θα κάνεις. Ιδίως εάν δεν γνωρίζεις τι επικρατεί καθημερινά με τα ασθενοφόρα του και τη διαθεσιμότητά τους.
Καλείς λοιπόν και περιμένεις (!) να το σηκώσουν από το τηλεφωνικό κέντρο. Δίνεις τα στοιχεία σου και το επείγον του περιστατικού για να πάρεις την απάντηση ότι είναι άγνωστο το πόσο θα καθυστερήσει το ασθενοφόρο να φτάσει για να παραλάβει το περιστατικό, συνήθως δίνοντας εκτιμώμενο χρόνο "σίγουρα πάνω από ώρα".
Σκέφτεσαι αν έχεις "μπάρμπα στην Κορώνη" και καθώς ο ασθενής κινδυνεύει, θα χρησιμοποιήσεις ό,τι μέσο και αν έχεις που πρόκειται να βοηθήσει στο να φτάσει με ασφάλεια στο νοσοκομείο όπου θα τον αναλάβουν οι ιατροί.
Και όμως δε θα έχει καμία σημασία, αν ο "μπάρμπας" είναι κάτι λιγότερο από υπουργός. Τουλάχιστον, από ό,τι μάθαμε, η παρέμβαση ενός δημάρχου, ΔΕΝ αρκεί.
Συνεχίζεις να ψάχνεις τρόπους να επισπεύσεις τη διαδικασία, ενώ έχουν περάσει ήδη δυόμιση ώρες που είσαι στην αναμονή για να ελευθερωθεί ασθενοφόρο, και ίσως - λέμε ίσως - σκέπτεσαι να απευθυνθείς στο κέντρο υγείας της περιοχής σου, μήπως και ο ιατρός επειγόντων εκεί, μπορεί να καλέσει για να τονίσει ακόμη περισσότερο την κρισιμότητα της κατάστασης.
Και παίρνεις απάντηση κάτι σε ...."Ναι τη γνωρίζουμε την κατάσταση. Τι να πούμε εμείς που παλεύουμε να κρατάμε στη ζωή 3 και 4 ώρες ασθενείς με έμφραγμα, μέχρι να τους παραλάβει ασθενοφόρο".
Σε αυτό το σημείο συνειδητοποιείς ότι ο μόνος τρόπος για να φτάσει το συντομότερο στο νοσοκομείο, είναι να τον πας εσύ ο ίδιος (ακόμη και αν είναι επικίνδυνη η μεταφορά του).
Έστω ότι είσαι "τυχερός" και έχεις αυτοκίνητο, θα καλύψεις τη βενζίνη σου - με κάθε τρόπο - και θα πάρεις τον ασθενή να τον πας ο ίδιος στο εφημερεύων νοσοκομείο.
Και αχ(!) πόσο εκνευριστικό μπορεί να είναι να φτάνεις και ..."ίσως"... να βλέπεις αρκετά σταθμευμένα ασθενοφόρα.
Στην καλύτερη περίπτωση καταφέρνεις να έχεις έναν ειδικευόμενο γιατρό που πραγματικά ενδιαφέρεται για τον ασθενή και του κάνει όλες τις κατάλληλες εξετάσεις για να βγάλει έγκυρη διάγνωση. Όμως, το εφημερεύων νοσοκομείο στο οποίο εργάζεται δεν έχει το κατάλληλο τμήμα νοσηλείας για να νοσηλευτεί.
Ο γιατρός σε ενημερώνει ότι θα καλέσει ασθενοφόρο για να τον πάει στο αντίστοιχο εφημερεύων και - άτυπα - "ίσως" και να σου πει ότι θα φτάσει πιο γρήγορα αν τον πας εσύ, όμως θα επιμείνει ότι το ορθό θα είναι να περιμένεις να τον παραλάβουν. Σου λέει ότι το πιθανότερο είναι να περιμένεις πάνω από ώρα, αλλά δεν είναι ίδια τα ασθενοφόρα διακομιδής από νοσοκομείο προς νοσοκομείο, με αυτά που παραλαμβάνουν εξωτερικά περιστατικά.
Ίσως πέφτεις στην παγίδα να φερθείς τυπικά και να περιμένεις υπομονετικά να γίνει σωστά η διαδικασία για την εισαγωγή του.
Και τελικά "ίσως" έχει περάσει ένα τρίωρο ακόμη στο περίμενε και ο ασθενής απλά έχει εξαντληθεί.
Τελειώνει η υπομονή και για άλλη μια φορά μέσα στην ημέρα, τον πας μόνος σου.
Φτάνεις και μέχρι να ολοκληρωθούν όσα χρειάζεται για να εισαχθεί στο νοσοκομείο, "ίσως" και να έχουν περάσει άλλες δύο ώρες.
Όλα τα "ίσως" του κειμένου, είναι πραγματικότητα για τους περισσότερους πολίτες που πέφτουν στην ανάγκη του παρατημένου στην - κακή - μοίρα του ΕΚΑΒ και οι μαρτυρίες των ιατρών αποδεικνύουν ότι αυτό το φαινόμενο είναι καθημερινό και, μάλλον, κάτι το οποίο έχουν συνηθίσει να συμβαίνει.
Παίρνουμε Ευρωπαϊκές επιδοτήσεις για την πράσινη ανάπτυξη, υποτίθεται για να βελτιώσουμε το περιβάλλον και τις συνθήκες ζωής μας, την ώρα που άνθρωποι γύρω μας ξεψυχούν στην αναμονή του ασθενοφόρου.
Και την ίδια στιγμή που οι πολίτες αντιμετωπίζουν καθημερινά την ανασφάλεια της ζωής τους, ο υπουργός υγείας Θ. Πλεύρης, ασχολείται "χωρίς να ασχολείται" με τον Π. Πολάκη και την ερώτησή του μέσα στη Βουλή σχετικά με το πόθεν έσχες του.
"13.0 ΥΓΕΙΑ
Καθώς όλα πλέον έχουν αποδειχθεί, είναι πλέον απόφαση των πολιτών να κάνουν το όραμα αυτό πράξη, ώστε να διαβιώσουμε κι εμείς και τα παιδιά και τα παιδιά των παιδιών μας στη δίκαιη, ίση, ιδανική για το σύνολο των πολιτών, Ελλήνων Πολιτεία.
Ενημερώσου άμεσα για τον δικό σου πολιτικό φορέα που φέρει το σύνολο των πολιτών, χωρίς κόμμα, χωρίς δόγμα, χωρίς χρώμα και εντάξου ενεργά και Ε.ΣΥ στον στόχο και το σκοπό της απελευθέρωσης της πατρίδας μας, του οίκου του γένους μας, του κάθε ενός μας.
Αναστασία Ιακώβου, ενεργό μέλος "Ελλήνων Συνέλευσις Λαυρεωτικής"
0 Σχόλια